روی‌کردهای عدالت اجتماعی در بین معلمان شهر اصفهان

شکاف فزاینده بین مفهوم عدالت اجتماعی به عنوان یک مفهوم مجرد و واقعیت‌های فقدان عدالت در زندگی در چهار روی‌کرد به عدالت اجتماعی ظاهر می‌شود. جهت‌گیری اخلاق کار به زندگی اجتماعی، نشان‌دهنده دیدگاه تناسب است که از طریق دو دیدگاه فردگرائی اقتصادی و انصاف بیان می‌شود. دیدگاه برابری‌خواهی شامل روی‌کردهای دیگر یعنی انصاف و نیاز است. تناسب نشان‌دهنده تمایل به پاداش دادن به افرادی در جامعه است که در پیش‌رفت جامعه سهم دارند. و دریغ داشتن این پاداش از افرادی است که مساعدتی به پیش‌رفت جامعه ندارند. برابری‌خواهی نشان‌دهنده دست‌رسی برابر به خدمات اساسی و رفتار یک‌سان با همه افراد جامعه و توزیع مجدد ثروت است. در این مقاله بحث درباره روی‌کردهای مختلف و رابطه آن‌ها با جهت‌گیری اجتماعی، انگیزش پیش‌رفت و عدالت توزیعی و ارزش‌ها در بین 150 معلم دبیرستانی در اصفهان نشان‌دهنده الگوی معنی‌داری از روابط است. اعتبار تمیزی چهار مقیاس عدالت اجتماعی را می‌توان با توجه به همبستگی‌های متوسط بین ارزش‌ها و دیدگاه‌های تناسب در عدالت اجتماعی یعنی فردگرایی اقتصادی و انصاف و یا دیدگاه‌های برابری‌خواهی شامل برابری و نیاز مشاهده کرد. اعتبار هم‌زمان از طریق همبستگی معنی‌دار بین مقیاس‌های تناسب با انگیزش پیش‌رفت و نیز همبستگی معنی‌دار بین مقیاس‌های برابری و عدالت توزیعی و جهت‌گیری اجتماعی تأیید می‌شود.